Hon­du­ras jest kra­jem, który wywarł na mnie ogól­nie złe wra­że­nie, ale ma kilka pere­łek, które spra­wiają, że warto tu przy­je­chać. Jedną z nich jest wyspa Utila, na któ­rej wła­śnie jestem i jesz­cze tro­chę zostanę.

Minął już mie­siąc od kiedy wsia­dłem w samo­lot na Bali­cach. W tym cza­sie zdą­ży­łem noco­wać w dzie­siąt­kach miejsc, poznać setki osób, poko­nać tysiące kilo­me­trów i roz­wiać milion wąt­pli­wo­ści doty­czą­cych wyjazdu. Zdą­ży­łem też prze­żyć mnó­stwo cie­ka­wych rze­czy, z czego więk­szo­ścią podzieliłem…

Przede wszyst­kim to, gdzie ten kraj się znaj­duje. No, ale nie będziemy fol­go­wać tutaj moim ewi­dent­nym bra­kom z geo­gra­fii, bo wiki­pe­dię czy mapę może sobie otwo­rzyć każdy, kto ma taką chęć czy potrzebę. A że ja wcze­śniej nie mia­łem to…

W dupie mu się poprzew­ra­cało, wyje­chał gdzieś na drugi koniec świata, to kra­jów gdzie małpy cho­dzą swo­bod­nie, świeże owoce rosną na pla­żach, a nie­biań­skie plaże są na wycią­gnię­cie ręki i jesz­cze mu coś nie pasuje. Ano, jest parę takich rzeczy.

Cały mój wyjazd jest jed­nym wiel­kim zasko­cze­niem, bo takie było moje zamie­rze­nie. Bez więk­szego planu, z kil­koma ide­ami do zre­ali­zo­wa­nia poje­cha­łem z nasta­wie­niem zaskocz mnie świe­cie. No i zosta­łem zasko­czony, na początku na Dominikanie.

Ofi­cjal­nie roz­po­czy­nam pierw­szy wpis, od kiedy wyru­szy­łem w podróż. Czasu w samo­lo­cie i bate­rii w kom­pu­te­rze mam aż nadto, to skre­ślę parę słów o tym jak, gdzie i dla­czego. A przy­naj­mniej spró­buję upo­rząd­ko­wać swoje myśli, bo z odpo­wie­dziami na te…

Pod­su­mo­wa­nie mojej podróży — ile mnie to kosz­to­wało, jak roz­ło­żyły się koszty i dla­czego. Zain­te­re­so­wa­nych prze­bie­giem podróży to zapra­szam do postów: Mie­sięczna podróż po Wło­szech część pierw­sza » Mie­sięczna podróż po Wło­szech część druga » Nie mia­łem poję­cia jakie koszty poniosę…

W ramach przy­go­to­wań do wizyty na Sycy­lii odświe­ży­łem sobie zna­jo­mość ksią­żek Mario Puzo, jed­nak nic by mnie nie przy­go­to­wało na to, co tu prze­ży­łem. O ile pierw­sza część bar­dzo mi się podo­bała, to tutaj wręcz nie mogłem wyjść ze zdumienia…

Ostat­nimi czasy spraw­dza­łem jak to jest być wędrow­cem, więc spę­dzi­łem mie­siąc podró­żu­jąc po Wło­szech. Bez więk­szego doświad­cze­nia w podró­żach nie mia­łem poję­cia co może mnie spo­tkać, ani jakie poniosę koszty pod­czas podróży.

Odwie­dzi­łem jedne z naj­bar­dziej malow­ni­czych i foto­ge­nicz­nych miej­sco­wo­ści we Wło­szech — Cinque Terre. Czy wszystko jest tam tak kolo­rowe jak domki, które widać na zdjęciach?

Skoro wrzu­cam posty ze zdję­ciami miejsc, które odwie­dzi­łem, to nie­tak­tem gdy­bym pomi­nął Buda­peszt, gdzie miesz­ka­łem dwa lata. Z tego powodu czę­sto zda­rzało mi się odkła­dać ich robie­nie na czas bli­żej nie­okre­ślony, więc post nie będzie zbyt długi. Udało mi się…

Widzia­łem już Smoka Wawel­skiego, drugą linię metra,  i Jezusa w Świe­bo­dzi­nie. Czas na naj­now­szy ze skar­bów naro­do­wych — Pen­do­lino. Wkur­wi­łem się przy tym strasznie.

Sztuka uliczna jest jedną z moich ulu­bio­nych odmian. Skoro nie­długo przyj­dzie mi opu­ścić to piękne mia­sto, posta­no­wi­łem uwiecz­nić naj­lep­sze murale.

Dziś poru­szymy stan­dar­dowe pyta­nie, które zadaje mi każdy dowia­du­jąc się o couch­sur­fingu. Nie spy­tać się o to musi być wyzwa­niem porów­ny­wal­nym z nie­spy­ta­niem się bliź­nia­ków, czy czują mię­dzy sobą tele­pa­tyczną więź, albo czy uda­wały sie­bie nawza­jem. Odpo­wiem więc tutaj, a…